Jedan od najprepoznatljivijih simbola stare Jagodine je, svakako „Šarena kafana“. Sagradio ju je 1820. godine, Aranđel Milosavljević, jagodinski knez. Prva kafana je bila malo zdanje sa mehanom, štalom i dvorištem, na delu nekadašnjeg placa Hajduk Veljka Petrovića, uz Veliku pijacu, na čijem se drugom kraju nalazio „Dimičev han“, staro drumsko svratište iz turskog doba. Prvobitni naziv kafane je bio „Ranđelova“ ili „Knezova“ kafana, dok je nisu 1824-1828. godine „namolovali farbama i kartonskim modlama“ italijanski štukatori i moleri, sa cimermanom Antonijem, koji su radili na uređenju Stare crkve, te je nazvana „Šarena kafana“.
U toku 1830-1839. godine,u vreme rađanja opozicije protiv Miloševe samovolje, njen suvlasnik je bio i Toma Vučić-Perišić, pravdajući time svoje boravke u Jagodini i viđenja sa istomišljenicima okupljenim oko Milete Radojkovića, kneza jagodinske nahije.
„Šarena kafana“ je godinama primala mnoge ugledne goste i doživela slavene dane svoje prošlosti, dok nije 1879. godine, nedaleko od nje, Mita Veljković-Džambas otvorio gostionicu sa sobama „Tigar“, kasnije kafana „Džambas“, čija ju je konkurencija dovela do stečaja. U toku 1914. godine je porušena stara zgrada i podignuta nova zgrada, izvučena za 5 metara uz uličnu regulacionu liniju i drvored bagremova, zasađenih u vreme zidanja prvobitnog zdanja radi vezivanja zaprega. Čeona fasada je rađena po ugledu na grčki hram sa četiri stuba, visokim vratima na sredini i četiri prozora među njima . Kafana je osim kuhinje i 13 soba imala i dvorište sa letnjom baštom, pomoćnim zgradama i štalom. Dvorište se graničilo sa Malim parkom, a naspram dvorišne napije nalazila se porta Nove crkve. Vlasnici i zakupci „Šarene kafane su se menjali ali ona je oduvek bila nezaobilazno mesto okupljanja poznatih linosti iz kulturnog i političkog života Jagodine.
Nakon posleratne nacionalizacije „Šarena kafana“ uključena je u sastav Ugostiteljskog preduzeća „Morava“. U toku 1979. godine je izgrađen hotel „Jagodina“, u čijem sastavu se sada nalazi i „Šarena kafana“.
