Viševekovna turska dominacija na Balkanu je u srpskim varošima izmenila zanatsku delatnost dajući joj islamski pečat u razvoju i organizaciji. Ustanci srpskog naroda 1804. i 1815. godine i Hatišerif iz 1833. godine, donose promene i u zanatskom privređivanju. Povlačenjem turskih zanatlija, njihove radionice zauzima srpsko hrišćansko stanovništvo.
Prvi srpski akt o zanatstvu izdat je 1847. godine pod nazivom Uredba o esnafima. Ovaj zakon je dopunjen 1855. godine i sve do donošenja Zakona o radnjama, određivao je način organizacije i rada zanatskih radionica.
Nazivi ulica su uglavnom bili prema zanimanjima njenih stanovnika, tako da je u Jagodini postojala: Kazandžijska ulica (današnja ul. Ive Lole Ribara), Papudžijska ulica (današnja ul. Sinđelićeva), Mumdžijska ulica (današnja ul. Sutjeska), Tabačka ulica (današnja ul. Đure Jakšića)…
Kao veoma važna varoš na Carigradskom drumu, Jagodina postaje najznačajniji zanatski centar u centralnoj Srbiji o čemu svedoče popisi zanatlija i njihovih radionica
Bogata zanatlijska tradicija Jagodine činila je, pored trgovine i zemljoradnje, ekonomsku osnovu ovoga kraja u XIX veku i prvoj polovini XX veka. Esnafska knjiga za varoš Jagodinu za period 1874-1896. godine, kao i veliki broj fotografija ilustruju raznovrsnost i bogatstvo jagodinskog zanatstva (pekarsko-hlebarski, pinterski, stolarski, abadžijski, opančarski, kožarski…)
